Project 220

Een fotografisch document over mensen die zich 220% inzetten voor dat wat ze gelukkig maakt.

Op pad met alleen mijn camera met een 35 mm lens, een notitieboekje en potlood wil ik zo eenvoudig mogelijk proberen te achterhalen wat deze mensen beweegt. Ik wil niets in scene zetten, geen kunstmatig licht, geen opsmuk maar de mensen proberen vast te leggen daar waar ze het geluk vinden. Ik wil kijken, luisteren en meemaken wat de drijfveren zijn.

Zijn er rationele afwegingen, of vertrouwt men op het gevoel?

Wie, wat, waar en wanneer weet ik niet. Welke kwalificaties iemand moet hebben, nog geen idee. Ik wil slechts documenteren, vastleggen zonder mening, zonder iemand proberen te overtuigen die dit leest of ziet. Het is niets meer dan een nieuwsgierigheid naar het vermogen van mensen om hun hart te durven volgen. Mensen die niets terugverlangen maar heel puur dingen doen die ze willen doen.

Slechts één foto en een verhaal van 220 woorden.

Ik doe dit omdat ik me verder wil ontwikkelen op het gebied van fotografie en schrijven, maar bovenal vind ik het gewoon leuk. Door mijzelf beperkingen op te leggen en te kiezen voor een vast brandpunt, het gebruik van maximaal 220 woorden hoop ik mijzelf ook te dwingen tot de volle 220% te gaan voor dat wat me gelukkig maakt.